فلسفه ی آمدن پیامبران

در مسئله ی اینکه پیغمبران ،برای چه آمده اند ،قرآن تعبیرات گوناگون دارد .در یک جا می گوید: 

" یا ایّها النّبی اِنّا ارسلناک شاهدأ و مبشرأ و نذیرأ و داعیأ الی اللّه باذنهِ و سراجأ منیرأ " 

ای پیامبر! ما،تو را گواه و بشارت دهنده و بیم رسان فرستادیم که دعوت کننده ی بسوی خدا ،به اذن او ؛ 

و چراغ فروزان باشی 

تو را فرستادیم که گواه باشی ( به همان معنا که در قرآن آمده ). پیغمبر ،گواه بر اعمال امت است 

و مبّشر (نوید دهنده )؛ نسبت به کارهای خوب که پیغمبران دعوت کرده اند، و نذیر( ترساننده) ؛در مورد کارهای بد ،

و دعوت کننده به سوی خدا.

تو را فرستادیم که مردم را به خدا دعوت کنی . و این ،خود غایت است .

یا در جاههای دیگر درباره ی بعضی یا همه ی پیامبران " علیه السلام " می فرماید :

" لِیُخرِجُهُم مِنَ الظُّلُماتِ الیَ النّور " 

به یک تعبیر کلی که مردم را از تاریکی ها بیرون ببرد و وارد نور بکند.

پس در بعضی تعبیرات کاملا روشن است که مردم دعوت شده اند تا با خدا آشنا بشوند ،

پیغمبران حلقه ی اتصال میان مخلوق و خالق و روابط این دو هستند ..