نظریات مختلف درباره ی سعادت انسان "2"
2- بهره مندی بیشتر از مواهب طبیعت :
گاهی می گویند : هدف از زندگی انسان ، سعادت است ،به این معنا که انسان در مدتی که در این دنیا
زندگی می کند هر چه بهتر و خوش تر زندگی کند و از مواهب خلقت و طبیعت بیشتر بهره مند شود و کمتر
در این جهان رنج ببیند ،چه از ناحیه ی عوامل طبیعی ، چه از ناحیه ی همنوعان خود و سعادت هم جز این نیست .
پس ؛
هدف از خلقت ما این است که در این دنیا ، هر چه بیشتر از وجود خود و اشیاء خارج بهره ببریم ،
یعنی "حداکثر لذت" و "حداقل رنج" را داشته باشیم و اضافه می کنند که انبیاء"علیه السلام " هم برای
همین آمده اند که زندگی انسان را مقرون سعادت یعنی حداکثر لذت و حداقل رنج ممکن بکنند و اگر انبیاء"علیه السلام "
مسئله ی آخرت را مطرح کرده اند به دنبال مسئله ی زندگی است .یعنی چون راهی برای سعادت بشر تعیین
کرده اند،طبعا پیروی کردن از این راه مستلزم این بوده برایش پاداش معین کنند و مخالفت باآن
مستلزم این بوده که کیفر معین کنند و آخرت هم مانند هر مجازاتی که به تبع وضع می شود ،به تبع دنیا وضع شده
است تا قوانینی که آنها در دنیا می آورند لغو و عبث نباشد .
چون انبیاء"علیه السلام" خودشان قوه ی مجریه نبودند و در دنیا نمی توانستند به اشخاص پاداش یاکیفر دهند ،
قهرا عالم آخرتی وضع شد تا پاداش به نیکوکاران و کیفر به بدکاران داده شود.
