نظریات مختلف درباره ی سعادت انسان (1)

1- نیرومندی در علم و اراده؛ 

این مطلب درستی است ، ولی قرآن ،سعادت انسان را در چه می داند؟

معمول اینجور می گویند: هدف از خلقت انسان و آنچه که سعادت انسان در گرو آن است و طبعا هدف از بعثت انبیاء 

این است که انسان در دو ناحیه ی " علم " و " اراده " نیرومند شود.

خدا ،انسان را از یک طرف برای علم و آگاهی آفریده است و کمال انسان در این است که هرچه بیشتر بداند ،

و از طرف دیگر برای قدرت و توانائی آفریده است که هر چه بخواهد ، بتواند اراده اش قوی و نیرومند شود و آنچه 

را که می خواهد بتواند انجام دهد .

بنابراین هدف از خلقت دانه ی گندم و یا آنچه در استعداد آن است این است که بصورت بوته ی گندم درآید.

و آنچه در سعادت یک گوسفند است ، حداکثر این است که علفی بخورد و چاق شود .

آنچه در استعداد انسان است مافوق این مسائل است و آن اینکه "بداند " و "بتواند" 

و هر چه بیشتر بداند و هر چه بیشتر بتواند ،چنین انسانی به غایت هدف انسانی خود نزدیک تر است .

                                                                            ادامه دارد...

پی نوشت : به نظرتون کار وبلاگ شهید مطهری ادامه پیداکنه یا خیر؟     متشکرم