حقوق مردم بر یکدیگر
آن امانت بزرگ که همه از تحمل آن سر باز زدند و تنها انسان آن را پذیرفت تکلیف و مسئولیت است .
انسان به حکم همان استعداد و شایستگی فطری ،از یک طرف استحقاق بزرگی برای استفاده از مواهب خلقت دارد و از یک طرف
مسئولیت عظیمی نسبت به همه ی موجوداتی که در اختیار اوست از جماد و نبات و حیوان دارد تا چه رسد به مسئولیت های عظیمی
که نسبت به انسان های مانند خود دارد؛ مثل مسئولیتی که در برابر پدر و مادر دارد و یا مسئولیتیکه نسبت به فرزندان خود دارد
و یا مسئولیتی که نسبت به زن و یا شوهر خود دارد،یا مسئولیتی که نسبت به خویشان و معلمان و همسایگان و همکیشان و
هم نوعان خود دارد ..
شناختن حق به این است که دِین خود را تمیز دهیم و بدانیم که چه مدیونیت ها داریم؛
بدانیم که نسبت به نزدیک ترین امور به خودمانیعنی اعضاءو جوارح بدن خود مدیونیم و
حقوق اینها را ادا کنیم.
نسبت به پدر و مادر رو زن و فرزند و معلم و همسایه و خویشان و همکیشان و هموطنان و حتی نسبت به زمین هائی که در اختیار
ما گذاشته شده و نسبت به شغل و مقام اجتماعی که به ما واگذار شده و نسبت به هر کاری که بر عهده گرفته ایم مدیونیم و باید
حق آن ها را ادا کنیم.اگر خودمان و خدای خودمان و جهانی را که در آن زندگی می کنیم شناختیم و به حقوقی که به عهده ی
ماهست آشنا شدیم ،می توانیم با سربلندی و سرافرازی ادعا کنیم که ما ،هم اهل حقیم ؛ هم اهل حقیقت.
امیرالمـؤمنین علی "علیه السلام" در اولین خطابه ای که بعد از قبول خلافت ایراد کرد این طور فرمود:
" بندگان خدا، خدا را در نظر بگیرید، شما نسبت به جماعت ها و شهرهای خدا و نسبت به افراد بندگان خدا ،نسبت به همه چیزمسئولیت دارید،حتی نسبت به بقعه ها و سرزمین ها و نسبت به حیوانات اهلی که در اختیار شماست...
پی نوشت: " شهدا باخون خود نوشتند : خـــــــواهـــــــرم حجـــــــابتـــــ ؛ بــــرادرم نگــــــــــاهــــــتــــــــ"
بی ربط : عکس ،متن و پی نوشت
التماس دعا
