حقوق مردم بر یکدیگر

آن امانت بزرگ که همه از تحمل آن سر باز زدند و تنها انسان آن را پذیرفت تکلیف و مسئولیت است .

انسان به حکم همان استعداد و شایستگی فطری ،از یک طرف استحقاق بزرگی برای استفاده از مواهب خلقت دارد و از یک طرف

مسئولیت عظیمی نسبت به همه ی موجوداتی که در اختیار اوست از جماد و نبات و حیوان دارد تا چه رسد به مسئولیت های عظیمی

که نسبت به انسان های مانند خود دارد؛ مثل مسئولیتی که در برابر پدر و مادر دارد و یا مسئولیتیکه نسبت به فرزندان خود دارد

و یا مسئولیتی که نسبت به زن و یا شوهر خود دارد،یا مسئولیتی که نسبت به خویشان و معلمان و همسایگان و همکیشان و

هم نوعان خود دارد ..

 

شناختن حق به این است که دِین خود را تمیز دهیم و بدانیم که چه مدیونیت ها داریم؛

بدانیم که نسبت به نزدیک ترین امور به خودمانیعنی اعضاءو جوارح بدن خود مدیونیم و

حقوق اینها را ادا کنیم.

نسبت به پدر و مادر رو زن و فرزند و معلم و همسایه و خویشان و همکیشان و هموطنان و حتی نسبت به زمین هائی که در اختیار

ما گذاشته شده و نسبت به شغل و مقام اجتماعی که به ما واگذار شده و نسبت به هر کاری که بر عهده گرفته ایم مدیونیم و باید

حق آن ها را ادا کنیم.اگر خودمان و خدای خودمان و جهانی را که در آن زندگی می کنیم شناختیم و به حقوقی که به عهده ی

ماهست آشنا شدیم ،می توانیم با سربلندی و سرافرازی ادعا کنیم که ما ،هم اهل حقیم ؛ هم اهل حقیقت.

 

امیرالمـؤمنین علی "علیه السلام" در اولین خطابه ای که بعد از قبول خلافت ایراد کرد این طور فرمود:

" بندگان خدا، خدا را در نظر بگیرید، شما نسبت به جماعت ها و شهرهای خدا و نسبت به افراد بندگان خدا ،نسبت به همه چیزمسئولیت دارید،حتی نسبت به بقعه ها و سرزمین ها و نسبت به حیوانات اهلی که در اختیار شماست...

پی نوشت: " شهدا باخون خود نوشتند : خـــــــواهـــــــرم حجـــــــابتـــــ ؛ بــــرادرم نگــــــــــاهــــــتــــــــ" 

بی ربط : عکس ،متن و پی نوشت 

                                                التماس دعا