آیا هدف اصلی خلقت و بعثت انبیاء شناخت خداست یا عدالت اجتماعی؟

آیا هدف اصلی خلقت و بعثت انبیاء شناخت خداست یا عدالت اجتماعی؟

در اینجا دو فرض می توان ذکر کرد .

یکی اینکه هدف اصلی ،برقراری عدالت در میان مردم است.ولی همچنان که امثال ابوعلی سینا استدلال کرده اند، 

عدالت واقعی در میان مردم برقرار نمی شود،مگر اینکه قانون عادلانه ای در میان آنها باشد و قانون عادلانه به 

دوجهت از طرف بشر قابل معرفی نیست .

1- بدین جهت که بشر قادر نیست حقیقت را تشخیص بدهد ،زیرا نمی تواند خود را از اغراض تخلیه کند .

2- قانون ساخته ی بشر،ضامن اجرا ندارد 

و چون طبع بشر ،بر مقدم داشتن بر غیر است و با قانون ،تا آنجا که به نفعش است می سازد و هر جا که بر 

ضررش است ،آنرا طرد می کند .

بنابراین قانون باید به گونه ای باشد که بشر در مقابل آن خضوع داشته باشد و چنین قانونی جز اینکه از سوی

خدا باشد و بشر در عمق وجدانش از مخالفت با آن بترسد ،راهی ندارد 

پس ،برای اینکه عدالت برقرار شود قانون عادلانه لازم است و قانون عادلانه باید از طرف خدا باشد و برای

 اینکه قانون عادلانه ضمانت اجرائی داشته باشد ،باید پاداش و کیفری از سوی خدا وضع شود  و برای اینکه

 مردم به این پاداش و کیفر ایمان پیداکنند ،باید خودِ خدا را بشناسند.

پس شناختن خدا به چند واسطه مقدمه شد برای برقراری عدالت .

حتی میتوان کفت : عبادت برای این مقرر شد که مردم مقنن ،قانون را فراموش نکنند و ارتباطشان همواره 

با او برقرار باشدو به یادشان باشد که خدائی دارند و مراقب آنهاست .

و همان خداست که قانون عادلانه را میان آنها وضع کرده است ...