نظریات مختلف درباره ی سعادت انسان "2"

2- بهره مندی بیشتر از مواهب طبیعت :

گاهی می گویند : هدف از زندگی انسان ، سعادت است ،به این معنا که انسان در مدتی که در این دنیا 

زندگی می کند هر چه بهتر و خوش تر زندگی کند و از مواهب خلقت و طبیعت بیشتر  بهره مند شود و کمتر 

در این جهان رنج ببیند ،چه از ناحیه ی عوامل طبیعی ، چه از ناحیه ی همنوعان خود و سعادت هم جز این نیست .

پس ؛ 

هدف از خلقت ما این است که در این دنیا ، هر چه بیشتر از وجود خود و اشیاء خارج بهره ببریم ، 

یعنی "حداکثر لذت" و "حداقل رنج" را داشته باشیم و اضافه می کنند که انبیاء"علیه السلام " هم برای

 همین آمده اند که زندگی انسان را مقرون سعادت یعنی حداکثر لذت و حداقل رنج ممکن بکنند و اگر انبیاء"علیه السلام "

مسئله ی آخرت را مطرح کرده اند به دنبال مسئله ی زندگی است .یعنی چون راهی برای سعادت بشر تعیین

کرده اند،طبعا پیروی کردن از این راه مستلزم این بوده برایش پاداش معین کنند و مخالفت باآن

مستلزم این بوده که کیفر معین کنند و آخرت هم مانند هر مجازاتی که به تبع وضع می شود ،به تبع دنیا وضع شده 

است تا قوانینی که آنها در دنیا می آورند لغو و عبث نباشد .

چون انبیاء"علیه السلام" خودشان قوه ی مجریه نبودند و در دنیا نمی توانستند به اشخاص پاداش یاکیفر دهند ،

قهرا عالم آخرتی وضع شد تا پاداش به نیکوکاران و کیفر به بدکاران داده شود.